ความขมขื่นยังคงอยู่ในการต่อสู้เพื่อควบคุมเครื่องเรือนของโรว์

ภายในอุตสาหกรรมนี้ Rowe Furniture Corp. ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองทางตะวันตกเฉียงใต้ของเวอร์จิเนีย นอกเมือง Roanoke เป็นผู้ผลิตรายใหญ่ แต่ไม่ใช่ยักษ์ใหญ่ "Fortune 500" อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ผู้ถือหุ้นของ Rowe ได้รับการปฏิบัติเหมือนเบี้ยในการต่อสู้ครั้งสำคัญเพื่อแย่งชิง การควบคุมของบริษัท ผู้พิพากษาของรัฐบาลกลางที่พูดอย่างตรงไปตรงมาได้ออกแบบการสู้รบชั่วคราวเพื่อป้องกันไม่ให้ Rowe Furniture ถูก "แยกออกจากกัน" ตามที่เขาอธิบายไว้เมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่การเผชิญหน้าที่รุนแรงคาดว่าจะเกิดขึ้นในการประชุมประจำปีของบริษัทในวันที่ 24 พฤษภาคม คนในกล่าวว่าอาจต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะลบล้างความขมขื่นที่เกิดจากข้อกล่าวหาและการตอบโต้ที่ผู้ถือหุ้นถูกน้ำท่วมโดยกลุ่มครอบครัวที่ดิ้นรนเพื่อควบคุมอำนาจ สาขาของครอบครัวที่ถูกแบ่งแยกกล่าวหาผู้บริหารในปัจจุบันของ Rowe ว่าได้รับค่าตอบแทน "มากเกินไป" เมื่อผลกำไรและเงินปันผลมีแนวโน้มลดลง ฝ่ายบริหารของ Rowe จึงตอบผู้ถือหุ้นว่าหัวหน้าผู้ท้าชิง "ระบุประวัติการศึกษาของเขาผิด" และได้เข้าร่วมในหลายประเทศทางตอนเหนือ กิจการธุรกิจในแคโรไลนาที่ล้มเหลวในการจ่ายภาษีที่จำเป็น ขณะนี้ฝุ่นผงคลี่คลายแล้ว และทั้งสองฝ่ายกำลังมองหาการสนับสนุนจากผู้ถือหุ้นสำหรับเงื่อนไขการสงบศึก ซึ่งรวมถึงที่นั่งในคณะกรรมการบริหารของผู้นำกลุ่มก่อความไม่สงบ Robert V. Mathison Sr. จาก Hilton Head, S.C.Gerald M. Birnbach ประธานและประธาน Rowe ซึ่งถูก Mathison กล่าวหาว่ารับเงินเดือนสูงเกินไปในขณะที่ผลกำไรของบริษัทลดลง ยอมรับว่าการต่อสู้ครั้งนี้ก่อกวนและมีค่าใช้จ่ายสูง "การแข่งขันตัวแทนโดยธรรมชาติแล้วเป็นความสัมพันธ์ที่เป็นปฏิปักษ์ ทั้งสองฝ่ายมักจะแสดงความคิดเห็นซึ่งบางครั้งก็ส่งผลเสียตามมา ฉันเชื่อมั่นว่าทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง . . เสียใจกับเจตนารมณ์ใดๆ ที่เกิดขึ้น” เบียร์นบาคกล่าวเมื่อเร็วๆ นี้ เขาตั้งข้อสังเกตว่าคณะกรรมการของโรว์ได้ยอมรับเงื่อนไขการพักรบที่ออกแบบมาเพื่อการยืนกรานของสหรัฐฯ ผู้พิพากษาศาลแขวง เจมส์ ซี. เติร์กซึ่งเกรงว่าโรว์ เฟอร์นิเจอร์จะถูกทิ้งให้อยู่ในความโกลาหลขององค์กรหากทั้งสองฝ่าย "ชนะ" ในการต่อสู้ ครอบครัวมาติสันส์บ่นว่าเงินเดือนประจำปีของเบียร์นบาคที่ 160,000 ดอลลาร์นั้น "สูงเกินไป" และสัญญาจ้างงานของเขาถูกร่างขึ้นภายในเวลาไม่ถึงสองสัปดาห์หลังจากการตาย ของอดีตประธานบริษัท โดยจะมอบเงินเดือนแปดปีให้กับ Birnbach หากเขาถูกเลิกจ้างด้วยเหตุผลอื่นนอกเหนือจากความไม่ซื่อสัตย์หรือทุพพลภาพถาวร นอกจากนี้ยังรวมถึงรถสปอร์ต Mercedes Benz มูลค่า 18,000 เหรียญสหรัฐที่บริษัทจัดหาให้ พวกเขายังรู้สึกหงุดหงิดที่ Mathison เลือกที่จะอาศัยอยู่ใน Bethesda และบริหารบริษัทจากสำนักงานใน Arlington ในขณะที่เจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ อยู่ที่นี่ ผู้บริหารกล่าวว่าเงินเดือนและรถยนต์ของ Birnbach ถูก ได้รับการอนุมัติก่อนหน้านี้ และประสบการณ์และความสูงในอุตสาหกรรมของ Birnbach และความต้องการให้เขาดำรงตำแหน่งผู้บริหารอย่างต่อเนื่องนั้นเป็นเหตุผลเพียงพอสำหรับสัญญาจ้างงาน รากฐานของการต่อสู้ของ Rowe มีต้นกำเนิดมาจากการก่อตั้ง Rowe Furniture ใน Roanoke ในปี 1946 เริ่มต้นจากการผลิตเก้าอี้ปรับเอนเพียงตัวเดียวในร้านเล็กๆ ริมถนน เมื่อปีที่แล้ว ยอดขายของ Rowe ทะลุ 46 ล้านดอลลาร์จากการผลิตเฟอร์นิเจอร์ห้องนั่งเล่นบุนวมราคาปานกลาง โต๊ะไม้และโลหะ ตู้หนังสือ และชิ้นส่วนอื่นๆ จากโรงงานที่นี่และในรัฐมิสซูรีและแคลิฟอร์เนีย ในปี 1975 Rowe พบว่ายอดขายเพิ่มขึ้นเกือบเกือบ 9 ล้านเหรียญสหรัฐ ในขณะที่ผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์รายอื่นหลายรายต้องทนทุกข์ทรมาน ยอดขายของบริษัทบางแห่งลดลงมากถึง 80 ล้านดอลลาร์ แต่ยอดขายที่เพิ่มขึ้นมาพร้อมกับผลกำไรที่ลดลงอย่างมากของ Rowe - จาก 2.2 ล้านดอลลาร์ในปี 1974 เป็น 774,000 ดอลลาร์ในปี 1975 บริษัทได้ทำซ้ำผลการดำเนินงานนี้อีกครั้งในปีงบประมาณ 1976 ด้วยยอดขายเพิ่มขึ้น 2 ล้านดอลลาร์จากปี 1975 แต่กำไรลดลงเหลือ 524,000 ดอลลาร์ จุดต่ำสุดในรอบเกือบ 20 ปี แนวโน้มขาลงต่อเนื่องมาจนถึงปีงบประมาณปัจจุบัน สำหรับไตรมาสแรกสิ้นสุดเดือนกุมภาพันธ์ เมื่อวันที่ 28 กันยายน กำไรลดลงเหลือ 219,000 ดอลลาร์ (9 เซนต์ต่อหุ้น) จาก 530,000 ดอลลาร์ (23 เซนต์) ในช่วงเดียวกันของปีที่แล้ว ปริมาณการจัดส่งทั้งหมดลดลงเหลือ 11.6 ล้านดอลลาร์จาก 12.8 ล้านดอลลาร์ Birnbach เป็นผลมาจากสภาพอากาศฤดูหนาวที่รุนแรง ซึ่งเขากล่าวว่าเป็นอุปสรรคต่อทั้งการส่งมอบและความสามารถในการขายเฟอร์นิเจอร์ของผู้ค้าปลีก ผลกำไรที่ลดลงคือเมล็ดพันธุ์ที่งอกขึ้นมาในการต่อสู้แย่งชิงอำนาจภายในซึ่งกินเวลานานกว่านั้น นานกว่าหกเดือน ผู้ถือหุ้นต้องเสียค่าใช้จ่ายประมาณ 350,000 ถึง 400,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ สำหรับการต่อสู้ตัวแทน และยุติลงเฉพาะเมื่อเติร์ก ผู้พิพากษาสหพันธรัฐเวอร์จิเนียตะวันตกเฉียงใต้วัยเยาว์ บอกกับกลุ่มครอบครัวที่กำลังต่อสู้กับกลุ่มต่างๆ ให้ "ยุติคดีนี้!" กลุ่มครอบครัวเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากโดนัลด์ อี . Rowe Sr. ซึ่งเป็นรองประธานของ Kroehler Furniture จนกระทั่งเขาย้ายมาที่นี่เพื่อทำธุรกิจให้กับตัวเองโดยมี Ralph Bentz ซึ่งเป็นลูกน้องและคนทอดยาวมายาวนาน จอร์แดน ซึ่งเกษียณอายุแล้ว แต่ขณะนั้นเป็นประธานบริษัท Johnson-Carper Furniture Co. กล่าวว่าเขารู้จักกับ Rowe มาระยะหนึ่งแล้ว เมื่อ Rowe โทรหาจอร์แดนเพื่อบอกว่าเขาออกจาก Kroehler แล้ว เขา "ถามว่าสิ่งต่างๆ ใน ​​Roanoke เป็นอย่างไรบ้าง" และ " ฉันบอกให้เขาลงมา” จอร์แดนเล่า “ฉันช่วยเขาเรื่องทำเลและการเงิน” และ Jordan-Rowe Furniture Co. Rowe และ Bentz ติดตามในช่วงต้นปี 1946 โดย D. ลูกชายของ Rowe E. โรว์ จูเนียร์ และลูกเขย อาร์. V. Mathison Sr.ภายในปี 1950 Rowe และ Jordan มียอดขายสุทธิมากกว่า 3.25 ล้านเหรียญสหรัฐ และมีรายได้ 191,500 เหรียญสหรัฐ แต่จอร์แดนซึ่งเป็นชาวใต้เริ่มไม่แยแสกับคู่หูของเขาซึ่งเป็นชาวนิวอิงแลนด์โดยกำเนิด “นโยบายของเขาแตกต่างจากของฉันมากทั้งกลางวันและกลางคืน” จอร์แดนเล่า “ทุกธุรกิจ เป็นนักธุรกิจที่เก่งแต่เห็นแก่ตัวมาก เมื่อฉันพบว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะดำเนินการต่อ ฉันบอกเขาว่าฉันจะซื้อหรือขาย และเขาก็ซื้อ" ในปี 1951 บริษัทได้เปลี่ยนชื่อเป็น Rowe Furniture Corp.Rowe Sr. ดึงกลุ่มที่อุทิศตนและภักดีอย่างดุเดือดมาสู่บริษัทเล็กๆ ของเขา ซึ่งเขาติดต่อด้วยเกือบจะเป็นปิตาธิปไตย Rowe ยอมรับข้อผิดพลาดเล็กน้อย แต่ด้วยการปลูกฝังอย่างระมัดระวังทำให้เกิดพนักงานของเขาและมีความจงรักภักดีอย่างแรงกล้า "กษัตริย์สิ้นพระชนม์แล้ว" คือ T.V. ปฏิกิริยาของแอนเดอร์ตันเมื่อเร็ว ๆ นี้ต่อการเอ่ยถึงชื่ออดีตที่ปรึกษาของเขา Anderton ซึ่งเป็นผู้ขนส่งผลิตภัณฑ์ชิ้นแรกของ Rowe และสร้างบริษัทรถบรรทุกของตัวเอง กล่าวถึง Rowe Sr. ว่า "เขาไม่เคยทำผิดพลาดและสามารถอ้างอิงถึงสิ่งที่เขาพูดในวันนี้ในปีหน้าได้ เขาเป็นนักธุรกิจที่ฉลาดที่สุดที่ฉันเคยรู้จัก เย็น. แต่ยุติธรรม ยุติธรรมเสมอ” มีเพียงไม่กี่คนที่อยู่นอกเงาของโรว์ที่มีความรู้แท้จริงเกี่ยวกับอุปนิสัยหรือบุคลิกภาพของเขา มีความพยายามอย่างเห็นได้ชัดที่จะรักษาประวัติของ Rowe ไว้ต่ำ และชื่อนี้ไม่ค่อยปรากฏบนสื่อสิ่งพิมพ์ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมใดๆ นอกเหนือจากธุรกิจ อย่างไรก็ตาม ในบรรดาพนักงานของเขา ความมีน้ำใจของ Rowe Sr. นั้นมีชื่อเสียง รายงานของประธานาธิบดีในปี 1950 ระบุว่า Rowe Jr. . ในฐานะรองประธานและ Mathison เป็นผู้ช่วยเลขานุการ ในปี 1952 ทั้งคู่ดำรงตำแหน่งรองประธานและยังคงอยู่เช่นนี้จนกระทั่งปี 1956 เมื่อ Matison จากไปเพื่อก่อตั้ง Crest Furniture Corp."D. E. และฉันได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้มาหลายเดือนแล้ว” มาติสันอธิบาย “เขารู้ว่าฉันอยากจะออกไปข้างนอกด้วยตัวเอง และข้อกำหนดเดียวของเขาก็คือฉันจะไม่เป็นคู่แข่งของเขา” นาง Mathison เน้นย้ำในการสัมภาษณ์เมื่อเร็วๆ นี้ว่าสามีของเธอไม่ได้ลงแข่งขัน แต่เขาเข้าสู่การผลิตเฟอร์นิเจอร์ประเภทที่สูงกว่า ความคิดเห็นแตกต่างกันไปมากพอ ๆ กับความลึกของความแตกแยกที่ตามมาระหว่าง Rowe Sr. และ Mathison ผู้ร่วมงานและอดีตผู้ร่วมงานกล่าวว่า "Rowe รู้สึกแย่มากและเจ็บปวดอย่างมากเมื่อครอบครัว Mathisons จากไป" Rowe Sr. เพื่อนคนหนึ่งกล่าวว่ารู้สึกไม่พอใจมากพอที่จะปฏิเสธที่จะซื้อจากซัพพลายเออร์ที่ขายให้กับ Mathison Crest ผู้บุกเบิกการก่อสร้างยูรีเทนมีชีวิตอยู่ได้เจ็ดปีและถูกพิทักษ์ทรัพย์หกเดือนหลังจากที่ Mathison เลิกเป็นเจ้าหน้าที่หรือผู้อำนวยการของบริษัท เขา กล่าวว่า.นาง. มาธิสันกล่าวถึงกิจกรรมของสามีของเธอนับแต่นั้นมาว่าเป็น "ที่ปรึกษา-นักประดิษฐ์ (ซึ่ง) ได้รับรางวัล 30 เหรียญสหรัฐฯ สิทธิบัตรและสิทธิบัตรต่างประเทศประมาณจำนวนเท่ากัน . . เป็นที่ปรึกษาให้กับ. . . คิมเบอร์ลี-คลาร์ก, พรอคเตอร์ & Gamble และ Burlington Industries" ในช่วงเวลาแห่งการจากไปของ Mathison Rowe ได้จ้างพนักงานขายคนใหม่ในพื้นที่นิวอิงแลนด์ นั่นคือ Gerald Marshall Birnbach ผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยบอสตันในปี 1952 ลูกพี่ลูกน้องคนแรกของ Birnbach เป็นพนักงานขายที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงให้กับ Rowe ในพื้นที่นิวยอร์ก ตลอดระยะเวลาแปดปี Birnbach กล่าวว่าเขาสร้างยอดขายได้มากกว่า 1 ล้านเหรียญสหรัฐในคอนเนตทิคัต แมสซาชูเซตส์ และโรดไอส์แลนด์ การเสียชีวิตของ Rowe Sr. ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2507 ได้ประกาศถึงยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงและการเติบโตขององค์กร ซึ่งการพัฒนาทีมผู้บริหารมีบทบาทสำคัญ ในปี พ.ศ. 2514 Rowe Jr. ดำรงตำแหน่งประธานและประธาน รองประธาน Birnbach และรองประธานบริหาร และ Lloyd Rowe รองประธานฝ่ายปฏิบัติการโรงงาน โรงงานเบาะแห่งใหม่เปิดดำเนินการในรัฐมิสซูรีและโรงงานซาเลมก็ขยายตัวอีกครั้งอย่างต่อเนื่อง ในเดือนต.ค. เมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2515 Birnbach ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีของ Rowe เมื่อวันที่ 1 ธ.ค. เมื่อวันที่ 14 กันยายน Lloyd Rowe ลาออกและตั้งบริษัทของตัวเอง "ในช่วงเวลาประมาณสองปี สถานการณ์เกิดขึ้นซึ่งทำให้ฉันสูญเสียความมั่นใจในผู้บังคับบัญชาของฉัน" Lloyd Rowe กล่าว "ฉันคิดเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว และเมื่อสถานการณ์เริ่มทนไม่ไหว ฉันก็จากไป" ด้วยการจากไปของ Lloyd Rowe ความรับผิดชอบในการดำเนินงานของ Rowe Furniture ก็ตกอยู่กับ Birnbach มากขึ้น ประธานบริษัทมองว่าการทำกำไรในช่วง 2 ปีที่ผ่านมาเป็นผลมาจากการขยายธุรกิจในแคลิฟอร์เนีย โดยที่ Rowe ได้ซื้อผู้ผลิตโต๊ะ ผลิตภัณฑ์โลหะ และสินค้ากล่อง การเสียชีวิตสองครั้งติดต่อกันอย่างรวดเร็วทำให้เกิดการพัฒนาล่าสุด เมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา 1, เกลดิส บี. โรว์ ภรรยาม่ายของดี. E. โรว์ ซีเนียร์ เสียชีวิตหลังจากเจ็บป่วยมานาน ไม่ถึงหนึ่งเดือนต่อมา ลูกชายของเธอ ซึ่งเป็นประธานโรว์ ก็เสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ ครอบครัวมาธิสันเชื่อเช่นนั้นกับนาง Mathison เป็นสมาชิกเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตจากตระกูล Rowe ดั้งเดิม ถึงเวลาแล้วที่จะกลับเข้าสู่ภาพรวมของบริษัทอีกครั้ง เหตุใดครอบครัว Mathisons จึงไม่แสวงหาบทบาทที่แข็งขันมากกว่านี้เร็วกว่านี้? พวกเขาอ้างถึงนาง อาการป่วยของมาธิสันและนาง อาการป่วยของโรว์ “และจนกระทั่งมีผู้เสียชีวิตหลายครั้ง เราจึงมีหุ้นจริงๆ” Mathison กล่าว ขณะนี้ ประมาณร้อยละ 19 ของหุ้นของบริษัทอยู่ในทรัสต์ที่ควบคุมโดยผู้ดูแลทรัพย์สิน และจัดตั้งขึ้นสำหรับหลาน Mathison สามคนโดยผู้ก่อตั้งบริษัท การประชุมจัดขึ้นเมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้ว เมื่อวันที่ 17 กันยายนในบ้านซาเลมของภรรยาหม้ายของ Rowe Jr. สำหรับสมาชิกในครอบครัวและเจ้าหน้าที่ของบริษัท ในช่วงที่มีรายงานว่ามีพายุ ครอบครัว Mathisons ได้ขอรายชื่อผู้ถือหุ้นของบริษัทและตรวจสอบบันทึกของบริษัท ต้องใช้คำสั่งศาลเมื่อต้นเดือนมีนาคมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเหล่านี้ Birnbach กล่าวว่าการที่ฝ่ายบริหารปฏิเสธที่จะให้ข้อมูลนี้ไม่ใช่เรื่องของการซ่อนอะไรเลย “พวกเขากำลังโทรหาคู่แข่งของเรา และพระเจ้าทรงทราบดีว่าข้อมูลใดๆ ที่พวกเขาได้รับจากเราจะนำไปใช้ได้อย่างไร” เขากล่าว จากสิ่งที่พวกเขาเห็น ครอบครัว Mathisons ตัดสินใจเปิดการต่อสู้แบบตัวแทนเพื่อเข้าควบคุมบริษัท และขับไล่ Birnbach ซึ่งโดย จากนั้นเป็นประธานและประธาน ชุดถูกยื่นฟ้องโดย Mathisons และ Rowes ผู้พิพากษาแจ็ค โคลเตอร์ ได้ยินหลักฐานในศาลโรอาโนคเซอร์กิต ซึ่งพบว่าคำให้การดังกล่าวน่ารังเกียจมากจนเขาลงโทษทั้งสองฝ่ายอย่างเปิดเผยสำหรับพฤติกรรมของพวกเขา เขาเรียกการดำเนินคดีว่าเป็น "การนองเลือด" การตัดสินใจของเขาไม่ใช่ชัยชนะที่ชัดเจนสำหรับทั้งสองฝ่าย ทั้งสองฝ่ายโจมตีผู้ถือหุ้นด้วยการส่งไปรษณีย์ "ฉันแทบไม่ได้ดูเนื้อหาเลยจนกระทั่งได้รับโทรศัพท์จากอาร์ลิงตัน" ผู้ถือหุ้นหนุ่มคนหนึ่งกล่าว “ฉันซื้อหุ้น 100 หุ้นเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้วในราคาเพียงไม่ถึง 20 ดอลลาร์ต่อหุ้น และเมื่อปีที่แล้วฉันซื้ออีก 100 หุ้นในราคาเพียง 6 ดอลลาร์เท่านั้น” . .. ฉันคิดว่าเมื่อฉันได้รับโทรศัพท์หากมีคนลงคะแนนเสียงเพียง 200 หุ้นนั้นสำคัญขนาดนั้น ฉันควรเริ่มให้ความสนใจดีกว่า” Birnbach ผู้บริหารของ Rowe และทีม Mathisons แสดงความพึงพอใจต่อข้อตกลงล่าสุด ซึ่งจะเพิ่มบุคคลสองคนเข้ามาในคณะกรรมการของ กรรมการ - มาธิสัน ซีเนียร์ และชาร์ลส์ ที. Rosen จาก Racho Santa Fe รัฐแคลิฟอร์เนีย ประธานของ CTR Funding, Inc. ซึ่งเป็นบริษัทการเงินและการลงทุนเอกชน ในอุตสาหกรรมนี้ บางคนกล่าวว่าพวกเขาเชื่อว่า Rowe ต้องเอาชนะนโยบายส่วนลดบางอย่างที่เริ่มต้นเมื่อสามปีที่แล้วเพื่อกระตุ้นยอดขายในฤดูกาลที่ไม่ดี .